Είναι γεγονός ότι τα ανθρωποειδή ρομπότ έχουν εξελιχθεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, είναι δύσκολο να φανταστούμε μηχανές τόσο ρεαλιστικές, που να διαθέτουν πραγματικό δέρμα που να φαίνεται, να αισθάνεται, να θεραπεύεται και να κινείται όπως το δικό μας.
Μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο και το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ εξετάζουν πώς μπορούν να το πετύχουν αυτό. Η διαδικασία περιλαμβάνει τη δημιουργία αρκετά περίεργων, τρομακτικών, πειραματικών μηχανών με δέρμα. Σε σχετική εργασία που δημοσιεύθηκε στο Cell Reports Physical Science, οι ερευνητές εξήγησαν ότι οι τρέχουσες τεχνικές που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία δερμάτων που μπορούν να ταιριάξουν απόλυτα σε τρισδιάστατες δομές, όπως τα ρομποτικά δάχτυλα, δε διαθέτουν έναν μηχανισμό που να μπορεί να “στερεώσει το δέρμα στο υποκείμενο υποδόριο στρώμα.”
Για τη μελέτη τους, για να λύσουν το πρόβλημα χρησιμοποίησαν μια τεχνική που ονομάζουν “άγκυρες τύπου διάτρησης,” η οποία είναι εμπνευσμένη από τους συνδέσμους του δέρματος. Οι σύνδεσμοι του δέρματος κρατούν το δέρμα μας προσκολλημένο στους ιστούς και τους μύες από κάτω, ώστε να μην χαλαρώνει και να κινείται όπως ένα ύφασμα όταν κινούμαστε. Οι άγκυρες τύπου διάτρησης θα πάρουν τη θέση αυτών των συνδέσμων στα ρομπότ. Για να δείξουν την αποτελεσματικότητα της μεθόδου στην προσκόλληση συνθετικού δέρματος σε “τρισδιάστατα αντικείμενα με πολύπλοκα περιγράμματα,” οι ερευνητές χύτευσαν κατασκευασμένο ισοδύναμο δέρμα σε ένα ψεύτικο κεφάλι.
Δημιούργησαν επίσης ένα ρομποτικό πρόσωπο καλυμμένο με ισοδύναμο δερματικού στρώματος που μπορεί να χαμογελάει. Όταν η μηχανή παράγει μια “ολισθητική κίνηση” για να μιμηθεί την κίνηση του προσώπου μας όταν χαμογελάμε, το κατασκευασμένο δέρμα παραμορφώνεται για να δημιουργήσει μια έκφραση χαμόγελου. Ενώ το αποτέλεσμα μπορεί να φαίνεται τρομακτικό για μερικούς, άλλοι θα το έβρισκαν… χαριτωμένο.
