Η ανίχνευση δύο χημικών ενώσεων, του διμεθυλοθειϊκού (DMS) και του διμεθυλοδιθειϊκού (DMDS), από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb σε έναν εξωπλανήτη, τον K2-18 b, που βρίσκεται 124 έτη φωτός μακριά από τη Γη, προσφέρει τη δυνατότητα για τις ισχυρότερες ενδείξεις βιολογικής δραστηριότητας πέρα από το ηλιακό μας σύστημα. Παρόλο που οι ενδείξεις αυτές δεν αποτελούν απόδειξη ζωής, αποτελούν ένα σημαντικό βήμα προς την ανακάλυψη της δυνατότητας ύπαρξης εξωγήινης ζωής.
Ο K2-18 b, ένας πλανήτης σχεδόν εννέα φορές βαρύτερος από τη Γη και δύο φορές μεγαλύτερος, βρίσκεται στην “κατοικήσιμη ζώνη” ενός ψυχρού ερυθρού νάνου και έχει θεωρηθεί πιθανώς κατοικήσιμος στο παρελθόν, ειδικά λόγω των ενδείξεων ύπαρξης νερού στην ατμόσφαιρά του. Οι πρόσφατες παρατηρήσεις από το James Webb κατέγραψαν τις χαρακτηριστικές απορροφήσεις φωτός που σχετίζονται με τις χημικές ενώσεις DMS και DMDS, οι οποίες στη Γη παράγονται κυρίως από θαλάσσια φυτοπλαγκτόν. Οι συγκεντρώσεις τους στον K2-18 b είναι χιλιάδες φορές μεγαλύτερες από αυτές στη Γη.
Αν και οι ερευνητές είναι προσεκτικοί και αναγνωρίζουν ότι ενδέχεται να υπάρχουν άλλες φυσικές διεργασίες που να εξηγούν την παρουσία αυτών των μορίων, το εύρημα ενισχύει τη θεωρία ότι η ζωή μπορεί να είναι κοινό φαινόμενο στο σύμπαν. Ωστόσο, υπάρχουν αντιφάσεις σχετικά με τις συνθήκες του πλανήτη, με ορισμένους επιστήμονες να αμφισβητούν την πιθανότητα ύπαρξης ωκεανών και άλλοι να υποστηρίζουν ότι μπορεί να πρόκειται για έναν αέρινο ή ηφαιστειακό πλανήτη.